Arzumun reklam filmlerindeki gibi :
İtiraf ediyorum!! Boş zamanlarımda kanaviçe, etamin gibi dikiş nakış işleri yapmaya bayılıyorum :)
Dışardan bakıldığında gezen tozan, para kazanan, erkek gibi ter döken, çalışan bir kadın olarak etrafımdaki hiç kimse beni evcil olarak nitelendirmez.
Ama evet!! Bazen koşa koşa eve gelip yeni aldığım ipleri denemek için heyecanlanıyorum. Bi motifi bitirdiğimde saatlerce oturup seyrediyorum ve kendi içimde salakça sırıtıp gururlanıyorum.
Ne varmış !!
Bunlar benim dergilerim ve rengarenk iplerim
Ama işin enterasanı bunları yapıp yapıp kenara atıyorum. Çünkü evde el işi şeyleri kullanmak hoşuma gitmiyor. Ve nasıl kullanacağımı da bilmiyorum. :)
Motifin orjinali şu şekilde :
Benim gibi başkaları olduğunu da biliyorum.. Hadi saklanmayın itiraf edin :)
Selam, İzmir'den sonra bir ortak nokta daha. Ben de neredeyse çocukluğumdan beri bu tip el işleri yapmaya bayılırım. Ancak okuldu, üniversiteydi, masterdi sonra iş hayatı derken hep özlemle bir kenara ittim bu hobimi. Sonra hamile kalınca işi bıraktım ve o zaman iğne oyası kursuna gittim. Ondan sonra da tüm sandık sepeti kurcalayıp yapmak istediğim ne iş varsa sırasıyla yaptım.
YanıtlaSilBence şehir karmaşasında koşuşan insanları rehabilite etmek ve sakinleştirmek için en zararsız ve ekonomik yöntem el işi yapmak :)
Selamlar ve sevgiler...
kesinlikle katılıyorum sana.. benim en dinlendiğim ve beynimi boşalttığım dakikalar onlar.. ben de işi bıraktığımdan beri daha çok vakit ayırır oldum.
SilKıskanıyorum ama MGC, çalışan biri olarak bende evimde oturup sizler gibi kafa boşaltmak istiyorum ayrıca bu yazıyı okuyunca Ünv. yıllarımda örmeye çalıştığım atkım geldi aklıma :)))
YanıtlaSilKüçük bir not düşmek istiyorum, üzerinde çalıştığın motif gerçekten çok güzelmiş, bayıldım.
Sevgiler
atkı beginner seviyesi canım sen baya geride kalmışsın :) sen de evlen sana da yaparım bi tane yeter ki evlen :)
Sil